BAYAN ATLETLER İÇİN ENGEL MEKANİĞİ

 

Yazan: Maurice Sipes USA                                                                  Çeviren: Güner GÜNGÖR

 

       ÇIKIŞ: Uygun çıkış pozisyonu istenilen doğrultuda en kısa zaman içerisinde , en uzun mesafeyi kat edebilecek en büyük kuvvetin kullanımına izin veren pozisyondur.

       "Dikkat" pozisyonunda kalça omuzlardan 7 cm. civarında yüksekte olmalıdır.Uyluğun büyük başı ve omuz acromino'u bunun için referans noktalarıdır.Kalçanın omuzdan yüksek bir statik denge içine sokar.Ellerin pistten çekilmesi anında ağırlık merkezi kollara doğru kayar ve böylece vücut oturuştaki durgunluktan rahatça harekete geçer.

      Eğer atlet ilk engele 8 adımda geliyorsa , savurma bacağı çıkışta arka blokta olmalıdır. Diğer yandan , 7 adımda geliniyorsa ön bloğa konulur.Engelci, engel önündeki başlangıç kısmındaki ivmelenmede düz sürat koşucularından daha erken doğrulmalıdır.Çünkü, ilk engel, çıkış çizgisinden sadece 13 m. uzaklıktadır. Takozdan sonraki üçüncü adımda atlet gözlerini engel tahtasına odaklamalıdır ki yaklaşma koşusu gerçekleşebilsin.

 

      YAKLAŞMA: Engelden önceki son adım biraz kısaltılır. Böylece engelci , engele uzanış için ağırlık merkezini daha uygun bir pozisyona getirebilir.

      Atletin engelden önceki son adımını yere bastığı an savurma bacağı kalçanın altında yukarı kaldırılır.Sonra uygun bükülmüş savurma bacağı ve dizi yukarı ve ileri doğru uzatılır.(Durgunluk momentini azaltmak ve kalça ekleminin ekseninde oluşan rotasyonu kullanmak için).

      Savurma  bacağının uyluk kesimi yerle paralel bir pozisyona geldiğinde dizden itibaren alt bacak ileri uzatılarak  momentum alt bacağa transfer edilir.Burada diz gerilmesine rağmen diz ekleminde bir kilitleme yapılmaz.Önce  kalçadan bacağın bükümü sonra dizden uzanımın sebebi rectus femoris ve hemstring'dir.Bunlar kalça ve dizden geçen çok bağlı kaslardır ve çok bağlı kasların karakteristiği ise aynı zamanda her iki eklemde bir bütün harekete müsaade etmemeleridir.

      Savurma bacağının ileri ve yukarı doğru salınımı tamamlandığı anda vücudun ileri doğru eğilmesine dikkat edilmelidir.Bu esnada savurma kolu terstir ve savurma bacağı direk engel tahtasına doğru uzatılır.Çekme kolu dirseğin yönetiminde geriye doğru gider aynı zamanda vücuda yakındır ve dirsekten bükülüdür.

       Take off noktası yaklaşma süratiyle orantılı olmalıdır.Normalden daha süratli gidildiğinde engelden daha uzakta olunması gerekir.Take off noktasının ortalama uzaklığı yaklaşık 6 feet ( 1.83 m) ve sapma payı 15 cm.(8 inch)dir. Bu sapma süratte, bacak uzunluğuna , engel yüksekliğine ve tekniğe bağlıdır.

 

     UÇUŞ: Savurma bacağının ileri uzatılmasıyla gözler sonraki engelin zirvesine bakar.Etkili bir engel geçişi , ağırlık merkezinin uçuş parabolünün dikey zirvesinde minumum yükseklikte olmasını sağlar.Parabolün açısını yatay ve dikey hız bileşeni belirler.

        Engel üzerinde ağırlık merkezinin çizdiği eğrinin derinliği yaklaşma koşusunun süratine bağlıdır.Böylece engelci uzun ve alçak bir parabol oluşturur.

        Savurma bacağı tamamiyle gerilmez ve ağırlık merkezi zirveye yani  hemen  engelin önüne erişmelidir.Savurma bacağı engel üzerinde harekete devam ederken , çekme bacağı çekilir ve çekme ayağı bilekten bükülür.Sonrasında engelin geçilmesi sağlanır.

        Savurma bacağının dizi engeli geçtiğinde eğilmiş(uzanmış) vücudun hareketi ile savurma bacağının hareketi ters yönlüdür.Bacağın aşağı ve geriye doğru hareketi vücutta geriye ve yukarı doğru bir reaksiyon hareketi oluşturur.Burada iki  uç nokta arası prensipleri oluşturmak çok iyi planlama gerektiren bir antrenörlük özelliğidir.Omuzların yükseltilmesiyle ayakta otomatik olarak yere iner.

         Çekme bacağının dizi engeli kalçayla aynı anda geçmelidir.Çekme bacağı engeli geçerken  çekme bacağının uyluk kemiği  engel tahtasına paralel olmalıdır.Çekme bacağı engelin üzerinde ileri doğru gelirken Newton'un  üçüncü prensibi olan eşit ve ters reaksiyon önemli bir faktördür.Uzanma kolu geniş bir yay çizerek geriye doğru gelir ve böylece engelci omuz ekseninin duruşunu koruyabilir. Uzanma kolu ve çekme bacağındaki tepkiler ve etkiler eşit olmalıdır.Bacaklar kollardan daha fazla kütleye sahip olduklarından ; uzanma kolu geniş bir yay çizerek geriye gelir; böylece bacak ve kolun dönüşüm süre durumları birbirine eşit olur.Diğer yönden çekme bacağının kalçası ileri çok hızlı gelirse sonuç olarak dengesiz bir iniş meydana gelir bu daha çok yeni(tecrübesiz)  engelcilerde  görülür

 

     İNİŞ:  Engel üzerinde çizilen parabole bağlı olarak engelci engelden yaklaşık 3 feet ( 90 cm ) uzağa düşer.Bu 6 inchlik (15 cm) sapmaya sahiptir.Savurma bacağı yere ayakla uygun bükülmüş bir pozisyonda temas eder.Bu da düşüş  şokunun travmaya sebep olmadan emilimini sağlar.

         İnişte ağırlık merkezinin çizdiği dikey ayak pençesinin hemen üzerine veya biraz önüne düşmelidir.Eğer gerisine düşülürse ileri hareketi geciktirir ve keser ayrıca yanlış bir inişe sebep olabilir.

         İleri hareket savurma bacağı yere temas ettiğinde büyük oranda çekme bacağının kuvvetle ileri ve yukarı hareketine bağlıdır. Bu sadece etki ile fule için vücudu uygun bir pozisyona getirmekle kalmayıp aynı zamanda savurma bacağının yere inerken vücutta oluşturduğu geriye rotasyonu da engellemeye de yardımcı olur.

         Engel arasındaki üç fuleden birincisi en kısa ikincisi ise en uzunudur.Üçüncü fule ise engele uzanmada vücuda uygun bir pozisyon vermek için kısaltılır.

         Sürat safhasında engelcinin doğrusal hareketi kolun ve bacakların düşey eksendeki rotasyon hareketiyle başlar.Engelci rotasyon ataletini azaltmak ve rotasyon hızını arttırmak için süpürme safhasında dizi büker.Süpürme safhasında ayak topuğu kabalara değecek şekilde kullanılır.Bu hareketle diz ileri doğru daha büyük bir açısal ve rotasyon hızı ile hareket eder.

         Sprintte bükülen kollar rotasyon süre durumunu  azaltır, rotasyon hızını arttırır.Bu "açısal momentumun korunumu" olarak adlandırılır.Bütün fulelerde ayak parmakları karşıyı gösterecek şekilde pençe basılır.Sprintte kol ve bacak hareketleri düşey düzlemdedir.

 

400 METRECİLER

         Birinci engele yaklaşırken 45 m.lik mesafede engelci ilk 14-16 fulede hızlanır ve buradan ( engele 4-6 fule kaldığında) sprint fulesine geçer, bu sprint fulesi ona daha uygun ve daha doğru bir ritim verir.Beşinci veya altıncı engele 17 fulede yaklaşan bir engelci birinci engele yaklaşırken 23 veya 24 fule kullanacaktır.

         Unutulmamalıdır ki çift sayıda fule kullanımı engelden engele değişik savurma bacağı gerektirecektir.Yorucu saatlerde yaklaşma mesafesine iki fule ekleyerek adapte edilebilir.Geçme şekli değiştiğinde 5-6 adım normal alınır ve sonraki 4-5 fulede bacak hareketi hızlandırılmaya çalışılır. Böylece fule akışı engeli geçerken kesintiye uğramaz. Akışın kesilmesi yatay hızı keser ve momentumu azaltır ki bu momentumu kazanmak zordur.

 

ETKİLİ BİR ENGEL GEÇİSİ İÇİN

       1.Omuzlar ve kalçalar dengelidir, rotasyon düşey düzlemdedir.

       2.Savurma bacağı dizin hareketiyle yönlendirilir.Bu çok bağlı (iki eklemden geçen) kasların uyumu prensibindendir.

       3.Engele uzanımda ağırlık merkezinin alçakta olması devam ettirilmelidir.

       4.Engel geçişi ve engel aralarında yatay hız korunmalıdır.

       5.Açısal momentum engeller arasındaki ve finishteki sprint safhasında korunur.

       6.Birinci engele hazırlanma.

       7.Kalça ekleminde gerekli esnekliğin geliştirilmesi

       8.Uygun ağırlık çalışması engel geçme kabiliyetini arttırır.

       9.Statik stretching esnekliği geliştirir.

 

Yayına Hazırlayan : Ersin ÖZDURAK